Yolculuk

Geçenlerde denize daldım. Risksiz kıyıları terk edip, okyanusa açıldım. Fırtınalar kopuyor burada. Dalıp dalıp çıkıyorum. Bazen boğulacak gibi oluyorum. Sonra tekrar yükseliyorum. Bazen fırtına diniyor. Güneş açıp ısıtıyor. Bu bir yolculuk. Bir iman mücadelesi. Dün güneşli bir gündü, sanırım biraz olsun anlamlandırabildim neler olduğunu.

Hatalarımdan biri istememekti. Etliye sütlüye karışmadan, kimseye muhtaç olmadan yaşayacağım rahat bir hayat istiyordum sadece. Hayattaki bazı güzelliklere pek ilgim yoktu. Çünkü onlar bazı zorlukları da beraberinde getirebilirdi. Bu Müslümanca bir bakış açısı değil. İhtimallere göre yaşamak. Bu dünyadan sınanmadan geçmeyeceğimizi biliyoruz. Nitekim, evlilikle ilgili yaşayabileceğim olumsuzluklardan dolayı çekincelerim vardı, görüşmediğim eş adayı yine de imtihanım oldu. Hani, kaçılabiliyor muymuş imtihandan? Bu tevekkül eksikliği aynı zamanda, istemememin asıl sebebi yani. 

İşe başlamayışım, evlilikle ilgili çekincelerim, mesleğimden kaçışım hep bu yüzdenmiş aslında. Pişmanım, çok. Bunları fark etmek aynı zamanda umut ışığım da oldu. Bir zaman başıma gelen bir sebepten çok üzülüp, bir şey istedim Rabb'imden. O da gönderdi. SubhanAllah. Ama ben bunu fark etmedim. Fark etmeyişim, yine kendimi rüzgarda savrulan yaprak gibi bırakmam ve amaçsız yaşamamdandı. Duamı unuttum çünkü başka hevesler peşindeydim. Oyun, eğlence, hobilerim... O başıma gelen, beni üzen, bana ağlayarak dua ettiren şey de aslında hayırlı ve beni doğru yola çeken bir işaretmiş.

Sonra, işe başlamayıp ailemi mahzun ettim. İşe başlamama sebebim gerçekten mesleğimi sevmemem olsaydı eğer, haklı olabilirdim. Lakin yine aynı sebebe geliyoruz. Yaşayabileceğim problemlerden korktum. Tevekkül eksikliğinden. Bir kez bir uyarı almıştım, işe başlamayışımı takip eden bir zamanda. O zaman bunu yanlış yorumlayıp, tam tersine gittim. Hepten bırakmaya karar verdim. Ailemin ne istediğini pek önemsemedim. Halbuki Allah, anne ve babaya iyiliği tavsiye ediyordu.

Şu anda gerçekten anlıyorum. Yanlış yoldaydım. Rabbim işaretler gönderdi. Uzun zamandır içimi yakan, bazenleri boğan bu derdim de; aslında Allah'tan bir rahmet, beni doğru yola çekmek için bir işaretmiş. Allah yaptığı her işte hikmet bulunandır. SubhanAllah.

Peki geçtim mi sınavdan? Bitti mi? Daha bitmedi bence. Hala zaman zaman boğuluyorum. Şeytanla mücadele ediyorum. Bana Allah'tan ümit kestirmeye çalışıyor. Yakınlarıma karşı vesvese vermeye, aramızı bozmaya çalışıyor. Ama inanıyorum, Rabbim yardım edecek.