Her tercih bir vazgeçiştir. Dört yıl boyunca sadece oyun oynadığımı sanarken bir yandan kendi hayatımla oynamışım. Hayatımı kurmam gereken yaşlarımda, ben kuklalarımın hayatını kendi hayatıma tercih etmiştim. Açık açık bunu düşündüğüm zamanları hatırlıyorum.
O evrende bir şeyler istediğim gibi gitmedi, üzüldüm, hayal kırıklığına uğradım. Bunlar benim için birer mesaj olmalıydı. Derinlerde bir yerde yanlış yaptığımın da farkındaydım. Sanal bir dünya beni bu denli üzebiliyor olmamalıydı. Nitekim; bolca emek ve gözyaşı sonrasında oyunu çok daha kısıtlı oynadığım bir evreye geçiş yaptım. Nihayet oyuna başlarkenki kafamdaki hedefe ulaşabilmiştim. Artık başarıdan başarıya koşabilecek, ana oyun dışı konularla da canımı sıkmayacaktım. Şu aşamaya ulaştıktan sonra bırakmanın da lüzumu yoktu zaten.
Derken, oyun arkadaşımın inzivaya çekilmek istediğini öğrendim. Doğrusu ben de sürekli olarak bu tempoyu sürdüremezdim, bir gün noktayı koymak aklımdaydı. Şu haliyle bile bu evren gereğinden fazla zaman ve emek sömürüyordu. Ve son birkaç aydır ne kadar yanlış yaptığımı daha da iyi anlamıştım. Çok dua ettim bu birkaç ayda, hayatımı yoluna koyabilmek için.
Şu anda görüyorum ki, bir şeyler oluyor. Gece sonraki TUS için plan yapmaya başlamıştım, 9 Eylül başlangıçlı bir plan. Gündüzünde ise arkadaşım eylülden önce gruptan ayrılmak istediğini söyledi. Benim vip üyelik sona eriş tarihim 8 Eylül. Dört gündür şarkı satın almak için görüştüğüm insanlarla bir yol katedemedik, ya cevap alamıyorum ya da görüşmemiz kaplumbağa hızında ilerliyor. Her şeyin bir sebebi varmış. En sonuncusu da turnemin son gününün 8 Eylül olduğunu fark edişim oldu. Yeni turne planlamak için de 18 Ağustos sonrasını bekliyordum, dolayısıyla hiçbir planım da yok halihazırda.
Bırakmak için mükemmel zaman. Bu Allah'ın planı değil de nedir? Rabb'im dualarımı kabul etti, beni yönlendiriyor. Gözlerimi açtı. Benim yapmak isteyip de sürekli ertelediğim şey için mükemmel bir zamanlama çıkardı karşıma ve bunu anlayabilmemi sağladı. Daha önce ne işaretler, fırsatlar çıkmıştı ama ben göremedim o zamanki halimle, inat ettim o evrende varolmaya devam etmeye. Şimdi ikinci bir kapı açtı Rabb'im. Dersimi umarım ki aldım. Bu sefer kendi hayatımı seçiyorum, kuklalarımınkini değil.
Ve bu sefer kendi hayatım için heyecanlıyım.
